Naast direct habitatverlies door rechttrekkingen, inpolderingen, dijk- en andere infrastructuurwerken, kent de Zeeschelde ook indirect habitatverlies (door erosie) als gevolg van de stijgende hydrodynamiek in het estuarium. Verschillende natuurlijke processen en antropogene ingrepen kunnen hieraan ten grondslag liggen, zoals zeespiegelstijging, wijzigende bovenstroomse debieten, verruiming en verdieping van de vaargeul, baggerwerken, zandwinning en morfologische veranderingen in de Westerschelde.In deze studie voert WL ondersteunende hydrodynamische modelleringen uit om oorzaak-gevolg relaties uit elkaar te halen en het aandeel van de verschillende ingrepen en natuurlijke evoluties op de vastgestelde veranderingen te kunnen kwantificeren.