De concentratie aan particulair materiaal en het aandeel van verscheidene componenten hierin wordt bepaald via verschillende staalnametechnieken. Hierbij wordt in eerste instantie onderscheid gemaakt tussen fijn en grof particulair materiaal, gezien voor beide aparte staalnamemethodes gebruikt worden. Van de stalen voor fijn particulair organisch materiaal wordt de hoeveelheid koolstof (totaal, organisch en inorganisch) bepaald via chemische analyse. Via microscopische beeldanalyse wordt de concentratie aan particulair materiaal, de compactheid, de grootteverdeling en globale samenstelling van detritus en microzoˆplankton (= fytoplankton + microzoˆplankton) gekwantificeerd. Het microplankton wordt verder in detail geanalyseerd en vormt onderdeel van een aparte studie aan de RUG (laboratorium Plantkunde). Verder wordt de concentratie van geselecteerde componenten van verschillende oorsprong (bv. wilgen-, riet- en biesnecromassa) met beeldanalyse gekwantificeerd en worden metingen van het drooggewicht en koolstofgehalte van die dominante componenten (bv. wilgen-, riet- en biesnecromassa) uitgevoerd. De ruimtelijke en temporele verspreiding van deze componenten over het traject Nederlandse grens-Gent wordt gevolgd evenals de uitwisseling tussen schor en slik tijdens de metingen aan het schor aan de Durmemonding. Naast het particulair materiaal wordt ook in detail de soortensamenstelling (diversiteit) en abundantie van het zoˆplankton gevolgd, zowel tijdens de seizoenale trajecten als tijdens de getijdenmetingen. De ontwikkeling van de zoˆplanktonpopulaties in de Zeeschelde is een aangewezen indicator voor de evolutie van de waterkwaliteit, gezien de sleutelpositie van het zoˆplankton tussen het particulair materiaal en de hogere organismen.